"بوطيقاي قصص قرآني: بررسي داستان‌هاي قرآن از منظر روايت‌شناسي" عنوان طرحی است که توسط پژوهشگران کشورمان در دانشگاه اراک انجام شد.
به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، بی‌شك رويكردهای ادبی به قرآن به سده های آغازين تفسير، تاويل و حتی ترجمه قرآن باز می گردد اما عمده‌‌ اين آثار، بنا بر شكل‌ و محتواي آنها‌ بيش‌تر به مسايل دين شناختی قرآن پرداخته اند تا به مسايل ادبی و زبان شناختی آن. البته اگر در نظر بگيريم كه در حدود سه چهارم حجم قرآن را مسايل دين شناختی تشكيل داده است، آنگاه درخواهيم يافت كه این گرایش ها نه تنها ناكارآمد نبوده بلكه بسيار ضروری است. اما بحث اين است كه عمده اين آثار چندان كه بايد به جنبه های زيباشناختی و ادبی قرآن- دست كم از ديدگاه آنچه امروزه در بررسی های ادبی و زبانی مطرح می شود- نپرداخته اند.  در زبان عربی معاصر بحث رويكردهای جديد به قرآن در ابتدای قرن بيستم و با نگارش چند رساله در دانشگاه الازهر مصر آغاز شد. در زبان فارسی تا كنون مقاله و به ويژه رساله های دانشگاهی بسياری درباره علوم قرآنی و خاصه قصص قرآنی در زبان فارسی به نگارش در آمده است كه كتاب شناسی آنها در جاهای مختلف آمده است. در مغرب زمين در دو سه دهه اخير رويكردهای ادبی و زبان شناختی محور به قرآن دامن گستر بوده است و خيل مقاله ها، كتاب ها، جنگ ها و گلچين های نقد و نظريه ادبی انتشارات معروف گواه اين مدعاست.
با توجه به موارد مطرح شده پژوهشگران کشورمان در دانشگاه اراک با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی طرح " بوطيقاي قصص قرآني: بررسي داستان‌هاي قرآن از منظر روايت‌شناسي" را انجام دادند تا بررسي داستان‌هاي قرآن از منظر رهيافت‌هاي جديد ادبي انجام شود.
فراهم كردن زمينه برای نظريه‌پردازی در حوزه علوم اسلامی و به ويژه ويژگی های ادبی، بلاغی و زيبايی‌شناختی قرآن از مواردی است که در این پژوهش در نظر گرفته شده است. همچنین از موارد دیگر می توان به معرفی داستان‌های قرآنی به منزله الگوهايی  برای بازنمایی در رسانه های مدرن تر اشاره کرد. نتايج اين طرح می‌تواند به صورت نظری در بحث نظريه و نظريه پردازی ادبيات اسلامی و به صورت عملی، مورد استفاده نهادهای فرهنگی و هنری كشور از جمله سينما، تئاتر و تلويزيون قرار گيرد.
انتهای پیام/25