سبوحی گفت: تداوم موانع اساسی در راه بهينه‌سازی انرژی مبنی بر حجم بالای يارانه انرژی و عدم شکل‌گيری تقاضا برای فناوري های کارآمد سبب آن شده تا افزایش بهره وری انرژی در اقتصاد ملی با مشکلاتی مواجه شود.
به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، یدالله سبوحی دبیر ستاد بهینه سازی انرژی و محیط زیست معاونت علمی با بیان اینکه افزايش بهره‌وری جزيی انرژی در اقتصادی ملی به سختی امکان‌پذير است اظهار کرد: فعاليت نهادهای اجرايی در دهه‌های هفتاد و هشتاد شمسی به توسعه پايگاه اطلاعات انرژی، تعميق شناخت از مسايل انرژی در بخش‌های اقتصادی و اجتماعی، توسعه انسانی و گسترش فرهنگ بهره‌وری منجر گشته است. که این اتفاق خوشایندی است.
وی در ادامه افزود:  اما از سویی تداوم موانع اساسی در راه بهينه‌سازی انرژی مبنی بر حجم بالای يارانه انرژی، عدم شکل‌گيری تقاضا برای فناوري های کارآمد انرژی و ضعف ساختارهای فنی و حقوقی، سبب شده است افزايش بهره‌وری جزيی انرژی در اقتصادی ملی به سختی امکان‌پذير باشد.
مبادلات انرژی در بازارهای بین المللی محدود شده است
سبوحی با بیان اینکه روند فزاينده مصرف حامل های انرژی در بيست و پنج سال گذشته از مسايل اساسی بخش انرژی در فرآيند توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور بوده است گفت: تامين تقاضای انرژی از طريق افزايش ظرفيتهای سيستم عرضه انرژی از يک سو به مصرف گسترده منابع انرژی فسيلی منجر شده و از طرف ديگر، پيامد روند مزبور تخصيص حجم وسيعی از منابع اقتصادی به بخش عرضه انرژی و محدود شدن امکان مبادلات انرژی در بازارهای بين‌المللی بوده است.
دبیر ستاد بهینه سازی انرژی و محیط زیست معاونت علمی  گفت:  پيامدهای روند پرشتاب افزايش تقاضای انرژی و توسعه سطحی سيستم عرضه انرژی باعث شده بود تعادل انرژی در دوران بعد از جنگ تحميلی به سختی تامين شود و افزايش بازده انرژی در دهه هفتاد شمسی به صورت يک الزام تجلی پيدا کند. از اينرو، تدوين قوانين و آئين‌نامه‌های لازم برای مديريت انرژی صورت پذيرفت و ايجاد نهادهای اجرايی برای بهينه‌سازی انرژی در دستور کار وزارت نفت و نيرو قرار گرفت.
وی همچنین با اشاره به استمرار روند پرشتاب تقاضای انرژی در يک دهه اخير بیان کرد: استمرار روند پر شتاب تقاضای انرژی با افزايش توليد و پخش آلاينده‌های هوا و آب همراه شده و آلودگی هوا به دليل مصرف بالای فرآورده‌های نفتی و گاز طبيعی در سيستمهای تبديل انرژی ساکن و متحرک از شدت و حدت بالايی برخوردار گشته و در شهرهای بزرگ به يک معضل اساسی تبديل شده است.
پایان پیام/32