با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی محقق شد؛
ساخت نخهای بخیه زیست تخریبپذیر توسط محققان کشور
ساخت نخ های بخیه تک فیلامنتی زیست تخریب پذیر توسط محققان دانشگاه تهران نشان از توانمندی عملی نیروی انسانی کشور در این حوزه دارد.
به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاعرسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، بابک کفاشی مجری پروژه "ساخت نخ های بخیه تک فیلامنتی زیست تخریب پذیر" که با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی انجام شده درباره این طرح اظهار کرد: نخ هایی که برای بخیه در امور پزشکی استفاده می شوند اغلب چند فیلامنتی است بنابراین باید بافته شوند تا استحکام لازم را داشته باشند. هدف از انجام این طرح پژوهشی ساخت نخ های تک فیلامنتی است که در داخل بدن تخریب شود بدون آنکه ضرری داشته باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران ادامه داد: نخ های تک فیلامنتی زیست تخریب پذیر در داخل کشور ساخته نمی شود چرا که مواد اولیه مورد نیاز برای تولید آن وارداتی است. انجام این طرح نشان داد که امکان و توانایی ساخت آن از نظر علمی در کشور وجود دارد. همچنین ساخت آن در کشور از خروج ارز به میزان زیادی جلوگیری می کند زیرا نخ های بخیه برای بخیه و عمل های لاپاراسکوپی مصرف زیادی در سال دارند البته تولید در داخل از نظر صادرات هم مهم است.
براساس این گزارش، پليمرهاي زيست تخريب پذير به عنوان دسته اي از مواد خيلي مفيد براي كاربردهاي زيست پزشكي و همچنين داروسازي معرفي مي شوند، به عنوان مثال در سال هاي اخير از ماتريس هاي پليمري زيست تخريب پذير منافع زيادي براي سيستم هاي دارو رساني برده اند. با اين وجود، قبل از اينكه پليمرهاي زيست تخريب پذير براي هر كاربرد زيست پزشكي انتخاب شوند، نيازمند يك بررسي دقيق برروي برهم كنش ها و توانائي سازگاري در بدن موجود زنده است. امروزه، پلي استرهاي، طبيعي و يا سنتزي، يك گروه از زيست مواد زيست تخريب پذير بسيار بهبود يافته را تشكيل داده اند.
پلي( -كاپرولاكتون) و پليلاكتايد، به عنوان پلياسترهاي زيست سازگار و زيست تخريب پذير شناخته شده اند، كه نويد دهنده كنترل هر چه بيشتر وسايل و تجهيزات سيستم دارو رساني است. كه از جمله ميتوان پليمرهاي بر پايه مالئيك اسيد و پلي استرهاي نوع a-(هيدروكسي اسيد)را ذكر كرد كه نمايندگان خوبي براي كاربردهاي معالجه موقتي و زود گذر هستند. اگر چه اين پلي استرها مي توانند از طريق پليمريزاسيون تراكمي تهيه شوند، ساختار با وزن مولكولي بالا، تا الان، تنها از طريق پليمريزاسيون حلقه گشا، و با استفاده از منومرهاي حلقوي اشان به دست آمده اند. توانائي آلكوكسيدهاي آلومينيوم و قلع بيس(2-اتيل هگزانوآت)، براي كنترل پارامترهاي مولكولي در مورد (دي)لاكتونها، راهي را براي به دست آوردن دامنه وسيعي از ساختارهاي مولكولي گشوده است. علاوه بر تركيبات آلي فلزي ذكر شده در بالا، تركيبات غير آلي فلزي جديدي نيز براي كاتاليزوري و كنترل واكنش اين استرهاي حلقوي گزارش شده است كه از اين جمله مي توان -هتروسيكليك كربن ها را نام برد. استفاده از اين مولكولهاي ساده آلي به عنوان كاتاليست يا يك عامل پيشبرنده در سنتز پليمر نامتقارن دسته ديگري از كاتاليزور هاي آلي را علاوه بر كاتاليزور هاي قديمي و سنتي آلي فلزي در اختيار قرار مي دهد.
پلي استرهاي زيست تخريب پذير، نظير پلي لاكتيك اسيد، پلي گليكوليك اسيد، پلي تري متيلن كربنات، پلي -كاپرولاكتون، پلي پارا دي اكسانون و كوپليمرهايشان به طور گسترده براي تهيه انواع مختلف تجهيزات پزشكي به كار مي روند، كه از جمله مي توان به وسايل و تجهيزات پانسمان، تهيه بافت هاي مصنوعي و همچنين تهيه نخ هاي بخيه اشاره كرد. تجهيزات جراحي، به طور ويژه نخ هاي بخيه، بايد قدرت كشش و زيست سازگاري عالي داشته باشند. علاوه براين، وابسته به نوع استفاده، نخ هاي بخيه بايستي جذب پذير باشند، و با يك سرعت جذب مناسب توسط بدن موجود زنده جذب شوند. نخ هاي بخيه اي كه در قسمت هاي خيلي كوچك بدن، نظير رگ هاي خون استفاده مي شوند، براي اينكه در حين عمل جراحي براحتي به كاربرده شوند نياز به انعطاف پذيري خيلي بالا دارند. به بيان ديگر، يك نخ بخيه با انعطاف پذيري پائين يك گره مطلوب و با ايمني بالا را ايجاد نمي کند و بنابراين براي استفاده در قسمت هاي كوچك بدن نمي تواند مناسب باشد.
انتهای پیام/25
Send to friends