دبیر ستاد توسعه فناوری‌های مواد و ساخت پیشرفته معاونت علمی گفت: به‌طور كلي موضوعات مربوط به محيط‌زيست، معادن، سلامت، امنيت و دفاع، انرژي و حمل و نقل اهم مسائلي هستند كه اگر مواد پيشرفته راه‌حلي براي آن دارد بايد در اولويت قرار بگيرند.
به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، محمود مهرداد شکریه دبیر ستاد توسعه فناوری های مواد و ساخت پیشرفته معاونت علمی با بیان اینکه سهم دانش و فناوری در تولید مواد پیشرفته قابل ملاحظه است اظهار کرد: بدین معنا که دانش و فناوری در تولید این مواد منجر به ارزش افزوده می شود. آن دانشي كه يك ماده خام نسبتاً ارزان‌قيمت را به يك ماده با قابليت‌هاي ارتقاءيافته و ارزشمند تبديل مي‌كند در اينجا اهميت بيشتري دارد. البته اين به معناي نفي اهميت منابع و مواهب طبيعي كه در كشور ما وجود دارد نيست.
وی ادامه داد: قطعاً اگر در كنار دانش و فناوري از مواد اوليه و منابع باكيفيت مبتني بر مزيت نسبي كشور استفاده كنيم اين مي‌تواند منجر به افزايش رقابت‌پذيري شود اما نقش دانش و فناوري در اين ميان غيرقابل انكار است. به عنوان مثال ژاپن اصلاً زميني ندارد كه بخواهد از مزيت آن برخوردار شود ولي وقتي دانش و فناوري را در اختيار داشته باشد  قطب بلامنازع توليد مواد مغناطيسي در دنيا مي‌شود. آن چه در سياست‌گذاري‌ها براي حوزه مواد پيشرفته بايد به آن توجه كنيم اين است كه چگونه سرمايه‌هاي طبيعي‌مان را با سرمايه‌هاي انساني‌مان تلفيق و از آن ثروت خلق کنیم.
شکریه درباره اقدامات ستاد و اولویت ها بیان کرد: اولويت‌گذاري كار سخت و نيازمند دانش و تجربه بالايي است. در اولويت‌گذاري بايد جنبه‌هاي مختلفي را درنظر گرفت. بازار (اعم از داخلي يا خارجي) يك جنبه است. اگر ما مواد پيشرفته توليد كنيم بعد نتوانيم آن را به قيمت مناسبي بفروشيم يعني درست اولويت‌گذاري نكرده‌ايم؛ يعني منطبق بر نيازهاي ملي براي فروش داخلي يا نيازهاي بين‌المللي براي صادرات نبوده است.
دبیر ستاد توسعه فناوری های مواد و ساخت پیشرفته معاونت علمی همچنین گفت: مزيت‌هاي نسبي و توانمندي يك جنبه ديگر است. به عنوان مثال يك واحد توليد مواد پيشرفته بسازیم كه نيازمند واردات مواد اوليه‌اي با كاربرد دوگانه است و با اين اوضاع سياسي تأمين آن مشكل است خوب اين منطق اقتصادي ندارد. شاید رد مواردی منطق راهبردي داشته باشد که آن هم داستانش فرق مي‌كند.
به گفته وی، مدل اجرايي هم بسيار مهم است. باز مثال دیگر بیان می کنم موردي وجود دارد كه هم بر اساس مزيت نسبي كشور و هم بر اساس تقاضاهاي رو به رشد بين‌المللي يك فرصت خوب براي توسعه مواد پيشرفته است كه متأسفانه مدل اجرايي‌اش مشكل دارد. يعني چون تاكنون در صادرات اين محصول در سطح بين‌المللي مطرح نبوده‌ايم الان نمي‌توانيم صادر كنيم. خوب اين موضوع مدل اجرايي‌اش مشكل دارد. بايد از همان ابتدا با مشاركت بين‌المللي براي تضمين بازار ورود مي‌كرديم. اين است كه مي‌گويم اولويت‌گذاري كار دشواري است و علاوه بر دانش، نيازمند بينش است.
شکریه با بیان اینکه نگاه ستاد به اولويت‌گذاري توجه به بازار داخلي است گفت: فناوري بايد براي پاسخ‌گويي به نيازها توسعه يابد نه از سر اشتياق و ذوق‌زدگي به خود فناوري. بر همين اساس ستاد طي نشست‌هاي متعددي كه با كارشناسان و خبرگان داشت سرفصل‌هاي نيازهاي ملّي يا همان كلان‌روندهاي ملي را مبناي كار گذاشت و معتقديم توسعه فناوري و توليد مواد پيشرفته بايد در راستاي حل اين مسائل هدايت شوند. به‌طور كلي مسائل مربوط به محيط‌زيست، معادن، سلامت، امنيت و دفاع، انرژي و حمل و نقل اهم مسائلي هستند كه اگر مواد پيشرفته راه‌حلي براي آن دارد بايد در اولويت قرار بگيرند.
وی همچنین عنوان کرد: در حوزه‌هاي صادراتي نيز بايد كار گسترده‌تري صورت بگيرد تا مشخص شود چه سهمي از بازار بين‌المللي با چه مدلي براي ما قابل اكتساب است. قطعاً اگر منطقي و حساب شده جلو برويم، از مشاوره‌هاي بين‌المللي استفاده كنيم و مدل درستي انتخاب كنيم مي‌توانيم با بهره‌گيري از مزيت‌هاي طبيعي و مهم‌تر از آن دانش و مغزافزار ايراني كه در قالب دانش‌آموختگان خوش‌فكر و با استعداد جوان نمود يافته است سهم مناسبي از بازارهاي جهاني را به خود اختصاص دهيم.   
انتهای پیام/25