مسعود صدری نسب*
اگر به جغرافیای کره زمین نگاهی بیندازیم، کشورهایی که در مجاورت دریا هستند و توانسته‌اند از پتانسیل دریا استفاده کنند، امروزه جزو قدرتمندترین‌ها از تمامی نظرهای اقتصادی، نظامی، سیاسی و غیره هستند.

دریا موهبت الهی، منبع انرژی، سوخت، مواد غذایی و الی‌آخر است اما ما همچنان دیر به این زمینه ورود کرده‌ایم. هر پیشرفتی که در زمینه دریایی داشته‌ایم بعد از انقلاب اسلامی صورت گرفته است.
اگر دانشگاه‌های ما امروز دارای رشته‌های مرتبط با دریا هستند، این امری است که بعد از انقلاب آن را آغاز کرده‌ایم.

خوشبختانه سرعتی که در دانشگاه‌ها به کار گرفته‌ایم سرعت خوبی است. امیدواریم با راه‌اندازی رشته‌های بین رشته‌ای که کمک به اقتصاد می‌کنند، بتوانیم از این منابع سرشار، غنی و تجدید پذیر که به صورت مجانی در اختیار هم‌وطنان شمال و جنوب کشور قرار دارد بهره ببریم. به طور قطع می‌توانیم با این روش از اقتصاد مبتنی بر نفت فاصله بگیریم. باید اقدامی صورت دهیم تا بتوانیم سرعت افزایش میل به فرهنگ دریایی را بیشتر کنیم.

رشته‌های دریایی و صنایع دریایی را در جامعه باید گسترده‌تر کرد. همچنین دولتمردان ما بهتر است بیشتر با فرهنگ دریا ارتباط برقرار کنند.

داده‌های مختلفی از جمله انرژی، مواد شیلاتی، گاز و غیره در دریا وجود دارد پس دریا از هر نظر می‌تواند به اقتصاد کشور ما کمک کند.
اگر برای حوزه دریا چشم‌اندازی تعریف شود تا 50 درصد اقتصاد کشور را از دریا بگیریم، وابستگی کشور که امروز به عنوان معضل مطرح است از بین می‌رود. با استفاده از حوزه دریا می‌توان به اقتصاد مقاومتی پایدار شد.

*رییس دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر و عضو کمیته تخصصی علوم و فنون دریا وزارت علوم تحقیقات و فناوری
منبع: isti.ir
پایان پیام/29