یک سال دیگر هم گذشت و همچنان با بیماری کرونا دست به گریبان بودیم. ویروسی که آمد تا به دنیا ثابت کند هنوز در حوزه علم و فناوری حرف برای گفتن و راه برای رفتن زیاد مانده است. هنوز مجهولات و چالش‌هایی وجود دارد که برای حل آنها باید دوید و دانش آموخت.

کشورهایی که در حوزه علمی و دانش خود را نشان‌دار می دانستند هم در مقابل این بیماری زانو زدند و یک سال با انواع مشکلات و گرفتاری‌های مالی و جانی آن جنگیدند. شاید این بیماری‌ها و تهدیدات می‌آیند تا ثابت کنند، مسیر علم و فناوری پایانی ندارد و هرقدر هم که در این زمینه تلاش کنیم باز هم کم است و باز هم باید جست.

روزهای کرونا زده در ایران بهترین مجالی بود برای ناباورانی که چندان رغبتی به حمایت از زیست‌بوم فناوری و نوآوری نداشتند و آتیه آن را خیلی روشن نمی دیدند؛ اما در همین روزهای وانفسا دیدند که شاید تنها راه، اعتماد به این داشته های علمی و تخصص های برگرفته از فکر و ایده‌های بومی است. دارایی‌هایی که باید قدردان آن باشیم تا بتوانیم در بروز بحران‌ها، گلیم کشور را از آب بیرون بکشیم.

البته این مسیر به خودی خود راهش را در میان مشکلات، دشمنی‌ها و موانع پیش رو، یافته و باقدرت به جلو می راند. هر روز هم شاهد گسترده‌تر شدن سفره نوآوری و فناوری در کشورمان هستیم. سفره‌ای هم‌قد و قواره ایران و ایرانی. شاید این توسعه یافتگی را بتوان از معدود مدل‌هایی دانست که پایتخت و شهرهای بزرگ و کوچک سرش نمی شود و همه ایران را در بر گرفته است. چرا که جریان دانش و ایده بی وقفه است و شهری و روستایی برایش فرقی ندارد.

زیست‌بوم فناوری و نوآوری هم در کنار همه این دارایی های بومی ایستاد تا فضایی برای گسترده‌تر شدن سفره علم و فناوری در کشور فراهم شود و راه را برای ورود فکر، ایده و خلاقیت جوانان به اقتصاد و زندگی روزمره مردم باز کند. راهی که آغاز شده و کسی توان سد کردن آن را ندارد.

ایران و ایرانی ایستاده و همه بحران‌ها، نیازها و مشکلات را با ایستادن بر روی پای خود و گذاشتن دست بر زانوی توانمند جوانانش پشت سر خواهد گذاشت. معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری هم تا آخر ایستاده تا این ظرفیت ها به هدر نرود و در جای درست خود بایستند. این تلاش ها ادامه خواه داشت تا روزی که دنیا بی منت و حرفی بپذیرد ایرانی می تواند و ایران سربلند و قوی است.

*رییس مرکز توسعه فناوری‌های راهبردی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری