گذار از تمرکز بر نوآوری در قالب نهادی واحد، جایی که در آن توسعه محصول در صنعت، سیاست‌گذاری در دولت و خلق و انتشار دانش در دانشگاه انجام می‌گیرد، به سمت تعامل و شبکه‌سازی میان این سه حوزه از یک‌سو و وجود حلقه‌های مفقوده در نظام ملی نوآوری ایران برای فعال شدن و محوریت بخش خصوصی در زنجیره نوآوری و تجاری‌سازی علم و فناوری از سوی دیگر، بازاندیشی در مدل‌های همکاری نهادهای دانشی، صنایع و بازار و دولت و حاکمیت را ناگزیر ساخته است. معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان با درک این ضرورت و با بررسی تجارب ملی و جهانی در زمینه توسعه و ارتقای همکاری‌های دانشگاه، صنعت و دولت، از سال 1387 حرکتی ملی را در قالب «کانون‌های هماهنگی دانشگاه و صنعت» حول محصول یا خدمتی واحد و مشخص و با هدف ایجاد سازوکاری برای همکاری، هم‌افزایی و هماهنگی بازیگران اصلی نظام نوآوری در کشور و رسوخ فناوری در محصولات و خدمات تولیدی در کشور آغاز نمود. کانون هماهنگی دانش، صنعت و بازار نهادی تصمیم ساز و تشکلی غیردولتی و غیرانتفاعی تحت نظارت معاونت علمی و فناوری رییس جمهور است که به منظور افزایش همگرایی، همکاری، هماهنگی، تصمیم‌سازی و ارتقای وحدت رویه پیرامون فعالیت‌های بازار، صنعت و دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی و ارتقای نظام نوآوری بخشی در عرصه توسعه و تولید کالا یا خدمات خاص تشکیل می‌شود.