پژوهشگران کشور با انجام طرح کاربردی "پايش توزيع مکاني و زماني گازهاي گلخانه‌ای CO2 و CH4 در ارتباط با پوشش اراضي با استفاده از داده‌هاي GOSAT" نقاط داغ انتشار گازهاي دي اکسيد کربن و متان در سراسر کشور و در فصول مختلف را مشخص کردند.
به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، تغيير اقليم و به ويژه گرمايش جهانی به دليل افزايش ميزان گازهای گلخانه ای در اتمسفر، سبب جلب توجه به اين موضوع شده و نگراني های گسترده ای را در جوامع بين المللی به وجود آورده است. سوختن سوخت های فسيلی و تغيير کاربری اراضی از مهم ترين منابع افزايش غلظت دی اکسيدکربن اتمسفر و تالاب ها، کشاورزی و سوختهای فسيلی از مهمترين منابع انتشار متان در صد سال گذشته است. روش های متفاوتی برای اندازه گيری گازهای گلخانه ای وجود دارد که میتوان به استفاده از پايگاههای زمينی، برج های بلند، کشتی ها، هواپيماها، بالن و ماهواره اشاره کرد. ماهواره مشاهده کننده گازهای گلخانهای GOSAT که در زبان ژاپنی IBUKI به معنای نفس نام دارد در 23 ژانويه 2009 به فضا پرتاب شد. GOSAT پروژه مشترک آژانس اکتشافات فضايی ژاپن (JAXA) ، وزارت محيط زيست (MOE) و انجمن ملی مطالعات محيط زيست (NIES) ژاپن است. هدف اوليه پروژه GOSAT بررسی منابع انتشار و جذب گازهای -گلخانهای در مقياس زير قارهای است.
محققان کشورمان در دانشگاه تربیت مدرس پژوهشی با عنوان "پايش توزيع مکاني و زماني گازهاي گلخانه ايي CO2 و CH4 در ارتباط با پوشش اراضي با استفاده از داده هاي GOSAT" را با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی انجام دادند. در این طرح کاربردی از دادههاي ماهواره GOSAT با هدف تهيه نقشه توزيع مکاني و زماني گازهاي گلخانه اي دي اکسيد کربن و متان براي سال 2014 با استفاده از روش کريجينگ استفاده کردند. در نهايت نيز ارتباط توزيع مکاني و زماني گازهاي مذکور براي فصول مختلف با پوشش اراضي سراسر ايران به کمک محصولات ماهواره موديس مانند NDVI، LST و Land cover سنجيده شد. بر مبناي نتايج تحقيق، نقاط داغ انتشار گازهاي دي اکسيد کربن و متان در سراسر کشور و در فصول مختلف مشخص شد که مي توان از آن براي مديريت و برنامه ريزي پايدار کشور جهت کاهش تغييرات اقليمي استفاده کرد.
در ضرورت انجام این طرح کاربردی باید گفت مرور مطالعات نشان می دهد که با توجه به جايگاه استراتژيک ايران در منطقه خاورميانه و جهان از جنبه توليد نفت و گاز، دارا بودن اکوسيستمهای طبيعی متنوع جنگل، مرتع و بيابان و به علت عدم دسترسی به دادههای کافی غلظت گازهای گلخانهای دی اکسيد کربن و متان در مقياس های ملی، مطالعه ايی در خصوص سنجش ارتباط بين انواع مختلف پوشش اراضي و پراکنش مکانی گازهای گلخانهای در مقياس وسيع صورت نگرفته است.
همچنین با توجه به نگراني های گسترده در جوامع بين المللی در خصوص تغيير اقليم و گرمايش جهانی ناشی از انتشار گازهای گلخانهای و بر طبق گزارش های اعلام شده انستيتو منابع طبيعي جهاني (WRI،2015) ، مبنی بر قرار گرفتن ايران در بين 10 کشور پيشرو در انتشار گازهای گلخانه ای در سال 2015 و همچنين اجرای آئين نامه شورای محيطزيست برنامه ششم توسعه مبنی بر طراحی و استقرار نظام اقتصاد کم کربن، ضرورت نياز به نقشه توزيع مکانی غلظت گازهای گلخانه ای دی اکسيد کربن و متان در ايران به منظور پی بردن به منابع احتمالی انتشار و جذب کربن، برنامه ريزی در سياستهای کلان اقليمی و اقدامات محيطزيستی در ارزيابی تعادل چرخه کربن در اکوسيستم های خشکی احساس میشود.
انتهای پیام/25