شرکت‌های دانش‌بنیان، یکی از شاخص‌های توسعه فناوری‌های مشتری محور در هر کشوری هستند، لذا به منظور دستیابی به اقتصاد پر رونق در حوزه دریا، توجه به شرکت‌های دانش بنیان الزامی است.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری؛ ایران با سواحل طولانی در جوار دریاهای بزرگ در شمال و جنوب، از لحاظ جغرافیایی دارای یک موقعیت ویژه تجاری است. نباید فراموش کرد که اقتصاد دریایی از اهمیت بین‌المللی برخوردار است و به طور حتم کم‌کاری در این حوزه تبعات زیادی را در بردارد، از سویی دیگر دستیابی به اقتصاد پر رونق دریایی نیازمند توجه به شرکت‌های دانش بنیان است، چراکه این شرکت‌ها می‌توانند با شناخت نیاز صنعت در کشور فعالیت‌های گسترده‌ای‌ به انجام برسانند.

مجتبی برجسته معاون اولین مرکز نوآوری و فناوری مهندسی دریایی کشور، با اشاره به  نوپا بودن برخی از شرکت‌های دانش بنیان و عدم آشنایی آن‌ها با بازار واقعی صنایع دریایی و همچنین عدم ارائه خدمات آنالیز بازار مناسب از سوی نهادهای علمی دولتی به این شرکت‌ها گفت: شرکت‌های دانش‌بنیان دریایی، همانند گستره وسیعی از شرکت‌های دانش‌بنیان فعال در عرصه‌های دیگر، می‌توانند مشغول تولید کالاها و خدماتی باشند که بازار هدف آن دست‌نیافتنی است. چرا که شناخت بازار و صنعت و نیاز اصلی جامعه در حوزه‌های مختلف کلید پیشرفت در عرصه علم و فناوری و اقتصاد پر رونق است.

تاثیر تدوین نقشه راه بر سند توسعه صنعت دریایی
معاون مرکز نوآوری و فناوری مهندسی دریایی در مورد تدوین نقشه راه فناوری‌های دریایی کشور و تأثیر این سند بر توسعه صنعت دریایی کشور اظهار کرد: نقشه راه فناوری دریایی کشور به همت ستاد توسعه فناوری و صنایع دانش بنیان دریایی و با همکاری و مشارکت اغلب نهادهای علمی و صنعتی و دانشگاهی کشور که در حوزه صنایع دریایی فعال هستند، تدوین‌شده است که این یک فعالیت ارزشمند و قابل تحسین است.
برجسته ادامه داد: عموماً نقشه راه در هر حوزه‌ای یکی از گران قیمت‌ترین  و مهم‌ترین  اسنادی است که یک کشور یا یک‌نهاد برای توسعه فعالیت خود در عرصه‌های مختلف تدوین می‌نماید.
وی اضافه کرد: متاسفانه در ایران تمامی اسناد بالادستی از جمله همین نقشه راه دارای ضمانت اجرایی مناسبی نیستند. مثال‌هایی از این اسناد بالادستی بدون ضمانت اجرایی را هر فرد مطلعی می‌تواند به راحتی نام ببرد.
برجسته تاکید کرد: نظر به این امر معتقدم که این سند نیز یک فعالیت توسعه‌ای بدون پشتوانه اجرایی مناسب است. تصور نمی‌کنم وجود این سند بتواند در توسعه فناوری‌های دریایی نقش خاصی ایفا کنند.
این فعال حوزه دانش بنیان در مورد نقش دانشگاه‌ها و مراکز علمی و پژوهشی در توسعه علوم و فناوری‌های مرتبط با دریا گفت: در هیچ کشور پیشرفته‌ای دانشگاه مشغول انجام فعالیتی نیستند که کاربردی اقتصادی به خصوص در کشور خودشان نداشته باشد.
وی با اشاره به دو دانشگاه برتر دریایی جهان ادامه داد: دانشگاه‌های  Delft و NTNU که از دانشگاه‌های برتر دریایی هستند شعار application oriented را به طور رسمی و صریح مبنای عملکرد خود قرار داده‌اند. در این دانشگاه‌ها حتی دروس مقاطع تحصیلات تکمیلی هم متناسب با نیازهای صنعتی ممکن است تغییر یابد.
برجسته تصریح کرد: معتقد هستم نظام آموزش عالی حاضر یک نظام آموزشی کاذب است که پرورش استاد و دانشجو بر اساس معیارهای کاذبی همچون تولید مقاله و پایان‌نامه‌های بدون کاربرد، ثبت اختراعات بدون نیاز صنعتی، تألیف کتب بدون خواننده، پذیرش بی‌رویه و بدون خواستگاه دانشجویان دکتری و … استوار است. لذا تا هنگامی که خروجی دانشگاه به طور مستقیم متناسب با نیازهای صنایع داخلی نباشد، به طور قطع عدم وجود دانشگاه به‌مراتب از حضور آن مؤثرتر است.
وی در پایان خاطر نشان کرد: در یک دانشگاه دریایی باید به دانشجویان آموخت که صنعت چه چیزی از دانشجویان مطالبه می‌کند و برای برآورده کردن این مطالبه به چه مهارت‌های علمی و صنعتی نیاز دارند.
پایان پیام/32