از زمانی که ابتدایی‌ترین شکل از چرخ در هزاران سال پیش به دست بشر ساخته شد تا امروز که خودروهای خودران با جهانی از پیشرفته‌ترین فناوری‌ها پا به میدان گذاشته‌اند، این ابزار یک روند پرشتاب و فزاینده را در پیشرفت پشت سر گذاشته است. تقریبا هیچ دوره‌ای نبوده که صحبت از تحولی در دنیای خودروها وجود نداشته باشد و یک بخش از خودرو دست‌خوش تغییری نشود

پیشرفت فناوری الکتریکی و تجهیزات این حوزه، تحول در فناوری خودرو را سرعت بخشید. ورود این فناوری به بخش پیشرانه خودرو در سال‌های اخیر یکی از مهم‌ترین اولویت‌ها برای ایجاد انقلابی در این صنعت بوده و فعالان فناور، در این مسیر گام‌های زیادی برداشته‌اند.

یکی از جنبه‌های این فرآیند از تمرکز رسانه‌ها پنهان مانده است. فناوری خودروی الکتریکی چالش‌های جدیدی برای تولیدکنندگان ایجاد می‌کند و یکی از این چالش‌ها، ترمزهایی برای نسل جدید خودروهای هیبریدی و تمام برقی است.

تا پیش از ورود فناوری‌های الکتریکی به عرصه خودرو، ترمزهای مکانیکی و هیبریدی، مورد استفاده قرار می‌گرفتند. اما کاستی‌هایی که در این پلتفرم جدید وجود داشت فناوران را به اندیشه واداشت و زمینه ظهور ترمزهای الکتریکی را به ارمغان آورد.

سازوکار عملکرد

ترمز الکتریکی، کارکردی مانند ترمزهای هیدرولیکی خودروها دارند. تنها تفاوت در این است که ترمزهای الکتریکی از مغناطیس و آهن‌ربا برای ترمزگیری استفاده می‌کنند در حالی که در نوع هیدرولیک، فشار روغن هیدرولیک باعث ترمز خودرو می‌شود.

سیستم ترمز برقی دارای اجزای مختلفی از جمله آهنربا، شافت، بازوی محرک، کفشک جلوی کوچک، فنر راکتور و کفشک عقب بزرگتر است. همه این قطعات برای پشتیبانی از عملکرد کلی ترمز به طور یکپارچه کار می‌کنند. سیستم ترمز برقی نیاز به استفاده از کنترل کننده ترمز دارد. این قطعه با فشار دادن پدال، جریان الکتریکی ارسال شده به ترمز را تنظیم می‌کند.

ترمزهای برقی دارای یک آهنربا هستند که معمولاً در صفحه پشتی قرار دارد. این آهنربا دارای دو سیم رسانا است که مستقیماً به فنر تریلر متصل می شوند. بنابراین وقتی برق روشن است، آهن ربا را فعال می کند. تماس آهنربا و صورت طبل منجر به اصطکاک می شود که باعث یک عمل چرخشی می شود. وقتی این اتفاق می افتد، توپی متوقف می‌شود و در نتیجه چرخ ها متوقف می شوند.

چه وقت ما خودروها را با ترمزهای الکتریکی خواهیم دید؟ البته این امر می‌تواند یک روند آهسته باشد؛ مانند مسیری که از ترمزهای کاسه‌ای تا ترمزهای دیسکی کنونی طی شده است.

البته هنوز کارهای زیادی در زمینه توسعه ضروری به نظر می‌رسد که از آن جمله می‌توان به کنترل نرم‌افزاری ترمز اشاره کرد؛ زیرا سیستم‌های الکتریکی تمایل به ارائه ویژگی روشن/خاموش دارند. با این حال سیستم ترمز الکتریکی دارای مزایای زیادی نسبت به ترمزهای مکانیکی و هیدرولیکی است.

سیگنال‌های الکتریکی سریع‌تر و قابل کنترل‌تر از سیگنال‌های هیدرولیکی هستند و استفاده از چنین سیستم‌هایی می‌تواند به ساده‌سازی معماری خودرو نیز کمک کند. دیگر به پایان استفاده از ترمز هیدرولیکی و دوران سیطره آن‌ بر دنیای خودرو نزدیک شده‌ایم و آن روز نزدیک است.

ایران در مسیر فناوری‌های خودرو الکتریکی

با ورود شرکت‌های دانش‌بنیان و فناور به عرصه خودروهای الکتریکی و تجهیزات این حوزه، راه برای ورود کشورمان به عرصه رقابت جهانی در ابن عرصه گشوده شده است. تجهیزات ناوبری، سیستم‌هیا آسایشی و مهم‌تر از همه پیشرانه خودرو برخی از زیرسخت‌های خودرو است که شرکت‌های دانش‌بنیان در مسیر توسعه فناوری‌هایشان فعالیت می‌کنند. در این مسیر معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری نیز با تفاهم‌نامه‌هایی که با خودروسازان بزرگ، نهادها و سازمان‌ها صورت داده و حمایتی که از شرکت‌های دانش‌بنیان دارد، راه را برای حرکت کشور در این مسیرهموار می‌کند.

گزارش از مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری

پایان پیام/24