مدیر کارگروه ایمپلنت‌های مغزی ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی معاونت علمی گفت: با حمایت‌های این ستاد ایران درجایگاه 25 کشور برتر و فعال در حوزه ایمپلنت‌های مغزی قرار دارد.
به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، حسین مقامی مدیر کارگروه ایمپلنت‌های مغزی ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی معاونت علمی اظهار کرد: سیستم های ایمپلنت مغزی با کاربرد های متفاوت در حوزه های پزشکی، توانبخشی، بازتوانی و نظامی مورد استفاده قرار می گیرد، به طوری که در حوزه پزشکی می توان از این سیستم و با تحریک عمقی مغز، بیماری پارکینسون را درمان کرد.

وی با اشاره به اینکه سیستم ایمپلنت مغزی در ردیف یکی از حوزه ها برتر دانش جای دارد، گفت: ایران در حال حاضر شش دهم درصد از تولید علم این حوزه در یک دهه اخیر در سطح جهان را به خود اختصاص داده است و براساس آمارهای جهانی، کشورمان جزء 25 کشور اول و فعال در حوزه ایمپلنت های مغزی است.

مقامی همچنین بیان کرد: سیستم های ایمپلنت مغزی که از بخش های مختلفی تشکیل شده، وظیفه ثبت سیگنال های عصبی و یا تحریک سلول های عصبی را بر عهده دارد و در تماس با سطح مغز و با دریافت سیگنال های دریافتی و ارسال آن به محیط خارج از مغز، امکان پردازش سیگنال های دریافتی و استخراج اطلاعات مورد نیاز از آن ها را فراهم می کنند.

وی با بیان اینکه یکی از اهداف ستاد علوم شناختی تشویق محققان برای فعالیت در حوزه های پژوهشی ایمپلنت مغزی است، گفت: در جهت تحقق این هدف، کمیته علمی متشکل از اساتید مجرب و فعال در این حوزه ایجاد شده است.فناوری تحریک عمقی مغز، برای معالجه بیماری هایی همچون پارکینسون کاربرد دارد و پروژه تولید الکترودها و باطری سیستم تحریک عمقی مغزی یکی از برنامه های مورد حمایت ستاد علوم شناختی است.

طراحی سیستم ایمپلنت مغزی در کشور
در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی، سیستم‌هایی برای ثبت سیگنال‌های عصبی از قشر مغز طراحی شدند که بعد از ساخت سیستم قسمتی از استخوان جمجمه برداشته می‌شود تا سیستم بتواند در تماس با سطح مغز و یا در عمق های کم یا زیاد آن قرار گیرد، به طور کلی این مفهوم استفاده از ایمپلنت مغزی است. یکی از اهداف ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی، تشویق محققان مختلف برای فعالیت در حوزه پژوهشی ایمپلنت‌های مغزی است. برای رسیدن به این مهم، این ستاد در بهمن ماه سال 1393 اقدام به تشکیل یک کمیته علمی متشکل از اساتید شاخص و فعال در این حوزه کرد که پس از تشکیل حدود 15 جلسه، RFPهای متعدد (درخواست ارائه پروپزال از طرف متخصصان) در 10 عنوان که برای تکمیل یک ایمپلنت مغزی نیاز است، آماده شد. تمام فعالیت های کارگروه زمینه را برای طراحی چند گونه از سیستم‌های ایمپلنت مغزی در کشور فراهم می کند. یک سیستم ایمپلنت مغزی به طور کلی وظیفه ثبت سیگنال‌های عصبی و یا تحریک سلول‌های عصبی را بر عهده دارد. در واقع این سیستم‌ها از بخش‌های مختلفی تشکیل شده‌اند که در حالت ثبت سیگنال‌های عصبی، الکترودهای طراحی شده پس از برداشته شدن قسمت مشخصی از استخوان جمجمه، در تماس با سطح مغز و یا در عمق‌های کم یا زیاد آن قرار گرفته و با دریافت سیگنال‌های مغزی و ارسال آن‌ها به صورت بی‌سیم به محیط بیرون، امکان پردازش سیگنال‌های دریافتی و استخراج اطلاعات مورد نیاز از آن‌ها را فراهم می‌کنند. که کاربرد سیستم‌های ایمپلنت مغزی متفاوت بوده و حوزه های مختلف پزشکی، توانبخشی، بازتوانی و نظامی را شامل می‌شود و به عنوان مثال در حوزه پزشکی، می‌توان به سیستم‌های تحریک عمقی مغز که برای درمان پارکینسون استفاده می‌شود، اشاره کرد.
انتهای پیام/25