افزایش تولید محصولات کشاورزی در سال 98 ابزاری برای رشد مثبت در  اقتصاد کشور شد.  رشدی که با اتکا به توان مولد، دانش بومی و نوآوری‌های بی‌بدیل کشاورزی کشور روی‌داده است.

توجه به همین نکته نشان از جایگاه مهم و پررنگ حوزه آب و کشاورزی در توسعه اقتصادی کشور دارد و ظرفیت بالای بخش کشاورزی برای تحقق «جهش تولید» را نشان می‌دهد. پس استفاده از روش‌های علمی و فناورانه می‌تواند به افزایش رشد چند برابری کشور از مسیر توسعه چندجانبه کشاورزی و صادرات محصولات با ارزش‌افزوده بالا و فرآوری شده امیدوار و متکی شود.

«جهش تولید» سرعت بخشیدن به نرخ رشد تولید، تلاش روزافزون برای مثبت شدن رشد اقتصادی کشور، پیشرفت تدریجی تا پایدار شدن نرخ رشد، افزایش هدفمند کمی و کیفی تولید با توجه به ظرفیت‌های خالی واحدهای تولیدی کشور و حرکت جهشی در توسعه کارآفرینی است.

اما این جهش الزاماتی نیز دارد. این الزامات شامل به حداکثر رساندن استفاده از ظرفیت‌های تولیدی و افزایش بهره‌وری و تکمیل زنجیره ارزش در بخش‌های نفت، گاز و پتروشیمی، معادن و صنایع معدنی، انرژی (آب، برق، تجدید پذیر و ...)، مسکن و ساختمان، صنایع اولویت‌دار در استراتژی توسعه صنعتی کشور، کشاورزی و صنایع غذایی و تبدیلی با رویکرد امنیت غذا، گردشگری، فناوری اطلاعات و ارتباطات و کسب‌وکارهای نو، فناوری‌های جدید و شرکت‌های دانش‌بنیان است.

در حوزه ظرفیت‌های نرم‌افزاری سیاست‌های کلی نظام، قوانین برنامه‌ای و مهم نظیررفع موانع تولید، بهبود محیط کسب‌وکار و حداکثر استفاده از توان تولید داخل و حمایت از کالای ایرانی و منابع انسانی، کارشناسان خبره و فعالان اقتصادی باید مد نظر باشد.

همچنین در حوزه ظرفیت‌های سخت‌افزاری نیز توجه به مواردی مانند امکانات، تجهیزات، ماشین‌آلات، خطوط تولیدی، ظرفیت‌های وسیع در بخش‌های ذکرشده و سرمایه هنگفت ایرانیان داخل و خارج کشور، سرمایه‌های خارجی و نقدینگی سرگردان و غیر مولد موجود ضروری است.

*دبیر ستاد توسعه فناوری‌های آب، خشکسالی، فرسایش و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری

منبع: isti.ir

پایان پیام/