همـکاری بیـن این دو نوع شـرکت برای هر طـرف، منافع خود را دارد. از یک طرف سـازمان بزرگ را وارد بازارهای رقابتـی بیشـتری می‌کنـد و بـه‌عبارتـی می‌توانـد نـام و عنـوان خـود را بیشـتر بر سـر زبان‌ها بیانـدازد و از حالت یکنواختـی خارج شـده و علاوه بر آن، مشـتری بیشـتری بـه سـمت سـازمان سـرازیر می‌شـود.

در نتیجـه چنین روندی، فـروش و سـود بیشـتر اسـت و از طـرف دیگـر بـرای شرکت‌های خلاق نیز مزایایـی به وجود می‌آید از جمله اینکه محصولات آنها بیشـتر شـناخته می‌شـود و حوزه فعالیت آنها توسـعه می‌یابـد و از ایـن طریـق و بـا عقد قـرارداد با یک سـازمان رسـمی و نـام‌دار بـرای خـود نیز شـهرت و اعتبار کسـب می‌کننـد و در سـطح بـازار بیشـتر شـناخته می‌شـوند.

علاوه بـر تمامـی فوایـدی کـه مطـرح شـد، معایبـی هـم بـرای ایـن همـکاری وجـود دارد که از جملـه آنها این است که سـازمان‌های بـزرگ معمـولا بـا مدیـران ارشـد و اجرایی سـایر شـرکت‌ها در ارتباط نیسـتند و بیشـتر با کارمندان خـود و اعضـای داخـل سـازمان تعامـل دارنـد و از طرف دیگـر، عاملـی بـه نـام فرهنگ نیـز می‌توانـد چالش‌آفرین باشـد زیـرا هـر سـازمان یـک نـوع آییـن و فرهنـگ را پذیرفته‌انـد و در تاریـخ آن سـازمان نهادینـه شـده کـه ممکـن اسـت آن ارزش‌هـا و باورهـا کاملا در تضـاد بـا دیگـر ملت‌هـا یـا کشـورها باشـد و ایـن طبیعتـا امـکان همـکاری را بـه میـزان چشـم‌گیری کاهـش می‌دهـد.

علـت دیگـر می‌توانـد شـیوه کاری مـدون و یکنواخـت و ایسـتای یـک سـازمان بـزرگ باشـد کـه در آن، نحـوه فعالیـت بـه شـکلی کاملا ثابـت و بـدون تغییـر ادامـه می‌یابد و طبیعتا چنین رونـدی باعث عـدم‌همکاری با شرکت‌های خلاق می‌شـود کـه دائمـا بـه دنبـال ایـده جدید و نـوآوری و خلاقیـت در ارائه خدمـات و محصولات خود هسـتند.

بنابراین این شـیوه سـنتی کاری باید کاملا متحول شـود و البتـه ایـن تغییـر بـه سـادگی و سـهولت انجـام نمی‌شـود و نیـاز بـه زیرسـاخت‌ها و بسـترهای از پیـش تعریـف شـده و البتـه صـرف زمـان و هزینـه دارد و البته متقاعـد کـردن مدیـران و سـرمایه‌گذاران و کارمندان به ایـن تغییـر هـم خـود یـک چالـش دیگر اسـت؛ چـرا که بـه راحتی چنیـن تغییـری پذیرفته نمی‌شـود.

مخصوصا بـرای سـرمایه‌گذاران کـه بـه هـر حـال منابـع مالـی و معنـوی زیـادی در اختیـار سـازمان قـرار داده‌انـد و بـه راحتـی نمی‌تواننـد تغییـر شـیوه کار در یـک سـازمان را بپذیرنـد. زیـرا دائمـا در هراس این مسـاله هسـتند که با ایجـاد تغییـر، آیـا سـرمایه آنهـا نیز دچـار تغییـر و تحول می‌شـود؟ و آیـا تمـام منابـع تخصیـص داده شـده بایـد تغییـر کننـد؟ آیـا سـرمایه گذاشـته‌شـده جـواب‌گـوی ایـن تغییـر اسـت؟ و بسـیاری سـوالات دیگـر.

در مـورد کارمنـدان نیز به همین شـکل. آیا یـک کارمند به راحتی بـا تغییـر کنار می‌آید؟ آیا حاضر اسـت شـیوه کاری خود را تغییـر دهـد؟ بـرای مدیـران نیـز کنـار آمـدن بـا ایـن تغییـر نیـز یک تهدید و یک ریسـک محسـوب می‌شـود.

بـا توجـه بـه مطالـب عنوان شـده، شـرایط همـکاری در صورتـی برقـرار خواهـد بـود که کاملا نحوه همـکاری از قبـل برنامـه‌ریزی شـود و شـفاف‌سـازی در حـد بالایی صـورت بگیـرد و از همـه مهم‌تـر، امکان و بسـتر همکاری مهیـا بـوده و البتـه نقـش و مسـئولیت‌های هـر دو طرف بـه خوبـی تبییـن شـده باشـد.

نکته قابل توجه دیگر اینکـه بـرای سـازمان بـزرگ و شرکت خلاق، سـودآوری داشـته باشـد؛ یعنـی بـا تغییـر رونـد کاری دچـار ضـرر و زیـان نشـوند و هـر دو طرف منافـع هم را بخواهنـد و به دنبال مسـائلی مانند پیشـی گرفتـن از هم نباشـند. بـه عبارتی، از همـکاری پیش‌آمده سـوء‌اسـتفاده نکننـد و رفاقت را بـه رقابـت تبدیـل نکنند.

*کارشناس ارشد مدیریت استراتژیک کسب‌وکار، موسسه آموزش عالی ارشاد دماوند

منبع: isti.ir

#