*احسان قادرپور

اوایل دهه هفتاد بود و شاید بیش از هر کس دیگری، جان ترنس کاسیوپو تازه فارغ التحصیل شده ذهنش را درگیر مسائلی می دید که سنگ بنای علوم اعصاب اجتماعی بودند. تمرکز اصلی جان کاسیوپو جوان بر ارتباط میان مسایل اجتماعی و کارکردهای شناختی و وضعیت فیزیولوژیک بدن بود. پس از صرف بیش از 20 سال مطالعه و کار سرانجام جان به همراه گری برانتستون شاخه جدیدی از علوم اعصاب را بنا نهادند که امروز آن را با نام علوم اعصاب اجتماعی می شناسیم.

عمده مطالعات کاسیپو و یکی از دلایل شهرت جهانی او مطالعه بر روی تنهایی است. دو سال پیش او در مصاحبه با روزنامه گاردین تاثیر و عمق تنهایی را در وجود انسان به زیبایی بیان کرد:
تنهایی مانند یک کوه یخ است. تنهایی عمیق تر از آن چیزی است که می بینیم.
کاسیپو در کتاب خود به نام "تنهایی" به خوبی اثرات تنهایی را نه فقط بر روی مغز بلکه بر روی شرایط فیزیولوژیک بدن و حتی ترشح هورمون ها تشریح می کند. کتاب تنهایی کاسیپو با یک جمله شروع می شود:
"اگر می خواهید تند بروید تنها بروید. اگر می خواهید راه درازی را طی کنید با هم بروید"

کاسیپو تحصیلات خود را با رشته اقتصاد شروع کرد. ذر اواخر دهه هفتاد میلادی او با ریچارد ای پتی بر روی تفاوت های فردی در انگیزه های شناختی کار کردند. این دو همچنین بر روی اثرات اجتماعی و بیولوژیکی ذهن و رفتار مطالعه کردند. هم خانه شدن با ریچارد و از دست ندادن فرصتی برای مباحثه توانست تاثیر زیادی بر روی کاسیپو برای ادامه تحقیقاتش بر روی موضوعاتی که امروز آنها را با نام علوم اعصاب اجتماعی می شناسیم بگذارد.

تحقیقات کاسیپو منجر به تشکیل مجامع، جلسات و نشریات حرفه ای جدیدی شد. کارهای ارزشمند او الهام بخش روانشناسان متعددی از جمله ون باول برای ورود به حوزه علوم اعصاب اجتماعی شد. کاسیپو چند ماه پیش در سن 66 سالگی دار فانی را وداع گفت. حاصل فعالیت او بیش از 500 مقاله علمی و بیش از 20 کتاب است. مقالاتش بیش از 130 هزار بار توسط محققان علوم اعصاب استفاده شده است.

*عضو ستاد توسعه علوم و فناوری های شناختی معاونت علمی