*علیرضا بهرام پور
لیزر از حدود سال 1960 در دنیا شروع‌شده است، یعنی 58 سال از عمر آن می‌گذرد، از سویی آمار و گزارش‌هایی که در دست است، نشان می‌دهد که بعد از صنعت ترانزیستور، لیزر دومین صنعت و فناوری است که در همه زمینه‌ها ازجمله پزشکی و نظامی کاربرد دارد.

تاریخچه لیزر در کشور ما به سال 1352 برمی‌گردد، ما حدوداً چهارده سال است از شروع لیزر در دنیا عقب بودیم، لذا از این نظر خیلی خوب است که دیرتر شروع نکردیم، اما از این نظر که در این حوزه چقدر خودکفا شدیم و توانستیم نیازها و مشکلات کشور را حل کنیم، چه سهمی از بازار دنیا راداریم و از این رویداد چقدر دانش جویان ما احساس هویت کردند قابل‌تحلیل است. این موضوع را هم دانشجویان باید بررسی کنند و هم ما که از ابتدای امر حضورداشته‌ایم باید به پشت سرمان نگاهی بی اندازیم، منظورم این نیست که کاری تاکنون صورت نگرفته است، اما این کارها چقدر همگام با پیشرفت لیزر در دنیا بود ه است و چقدر کاربردهای آن برای ما مفید واقع‌شده است موضوعی قابل‌تأمل است.
دلیل عدم جذب دانشجویان به رشته‌های علوم پایه موضوعی خیلی ساده است، دانشجویانی در رشته‌هایی مثل پزشکی آینده شغلی و درآمد مشخصی دارند، از طرفی نگران مشکلات معیشتی نیستند، اما در این دست علوم، آینده آن‌ها نامعلوم است، به همین دلیل جذب نمی‌شوند.

افراد وضعیت زندگی یک استاد پایه پنج دانشگاه را با یک پزشکی که دو سال کرده است مقایسه می‌کنند. انتظار زیادی است که افراد با این مقایسه به سمت علوم پایه جذب بشوند، اما بالاخره رشته پزشکی هم‌ظرفیتی دارد و به‌زودی اشباع می‌شود، ولی نیروی انسانی کشور در این میان از بین رفته است.
*علیرضا بهرام پر مدرس دانشکده فیزیک دانشگاه شریف