مدیر مرکز راهبردی فناوری های همگرا معاونت علمی هدف از توسعه فناوری‌های همگرا را نهایتاً توسعه محصولات جدید، فروش آنها در بازارهای داخلی و خارجی و خلق ثروت دانست.

به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، علی محمد سلطانی مدیر مرکز راهبردی فناوری های همگرا معاونت علمی درباره بحث آموزش فناوری های همگرا اظهار کرد: فناوری‌های همگرا بخش خاص و متمایزی از فناوری‌ها نیست. هر یک از 4 فناوری کلیدی نانو، زیستی، اطلاعات و شناختی دارای محتوای علمی و فناورانه خاص خود است که در دانشکده‌ها و پژوهشکده‌ها تدریس می‌شود. هر مورد خاصی از همگرایی فناوری‌ها، یعنی هر نقطه همگرایی از نظر محتوای علمی و فنی کاملاً به فناوری‌های همگراشده وابسته است.
سلطانی ادامه داد: بنابراین، تدوین دروسی با موضوع عمومی فناوری‌های همگرا امکان‌پذیر و مطلوب نیست، بلکه بسته به نقطه همگرایی انتخاب‌شده برای فعالیت، باید دروس تخصصی در دانشکده یا پژوهشکده مرتبط طراحی و تدریس شود یا آنکه دانشجویان درس های مرتبط با نقطه همگرایی را از دانشکده های ارائه دهنده انتخاب کنند.

وی با ارائه تعریفی از فناوری های همگرا بیان کرد: فناوری‌های همگرا عنوانی عمومی برای مجموعه‌ای بسیار متنوع و ناهمگن از نقاط همگرایی است به عبارت دیگر، نخ تسبیح مشترکی وجود ندارد که نقاط متنوع مذکور را به یکدیگر پیوند بزند (برای مثال، به تفاوت ماهوی توالی‌یابی ژنتیکی با رابط مغز و رایانه توجه کنید). تشابه میان نقاط همگرایی تنها از نظر مفهوم مشترک میان آنهاست، یعنی هم‌افزایی دو یا چند فناوری به منظور دست یافتن به محصولات جدید با ارزش افزوده بالا.
مدیر مرکز راهبردی فناوری های همگرا معاونت علمی  همچنین بیان کرد: بنابراین، اصطلاح فناوری همگرا بیشتر از نظر روندیابی و سیاستگذاری واجد ارزش است تا از حیث محتوای علمی و فنی. گرد هم آوردن مباحث مربوط به نقاط همگرایی در یک دانشکده یا رشته واحد، کمک خاصی به توسعه این فناوری‌ها نمی‌کند، بلکه هر نقطه همگرایی یا مجموعه‌ای از چند نقطه همگرایی با محتوای مشابه باید از منظر تحقیقات با هدف توسعه راه حل های اختصاصی مورد توجه قرار گیرد. نقاط همگرایی بسیار متنوع‌اند و بسیاری از آنها از یکدیگر مستقل‌اند. بنابراین، باید برای توسعه آنها به صورت جداگانه و مورد به مورد برنامه‌ریزی کرد.
سلطانی هدف از توسعه فناوری‌های همگرا را نهایتاً توسعه محصولات جدید، فروش آنها در بازارهای داخلی و خارجی و خلق ثروت است دانست و گفت: بنابراین به هنگام برنامه‌ریزی برای توسعه فناوری‌های همگرا باید به صنعت و نهایتاً کاربران محصولات توجه داشت. عنوان «فناوری‌های همگرا» جذابیت خاصی برای صنایع ندارد. آنچه برای صنعت مهم است، توانمندی فارغ‌التحصیلان دانشگاهی برای فعالیت در زنجیره‌های ارزش خاص و کاملاً تخصصی آن صنعت است.
 به گفته وی، تجربه نشان می‌دهد که صنعت تمایل دارد فارغ‌التحصیلان رشته‌های مرسومی همچون مهندسی‌، پزشکی و موارد مشابه را که دارای تجربه و توانمندی تخصصی هستند، استخدام کند. افرادی با مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا در فناوری‌های همگرا از شانس کمتری برای استخدام شدن برخوردار می شوند. این نکته در مورد فارغ‌التحصیلان رشته فناوری نانو نیز دیده می‌شود و در مورد رشته فناوری‌های همگرا شدت نیز خواهد یافت. بنابراین، چنانچه رشته‌محل‌های فناوری همگرا تأسیس شوند، پس از مدتی با انبوهی از فارغ‌التحصیلان بیکار مواجه می شویم که اگر مدرک‌شان را در رشته‌های مرسوم گرفته بودند، بخت بیشتری برای یافتن کار داشتند.

انتهای پیام/25