بی شک هوش مصنوعی تاثیر زیادی بر زندگی ما گذاشته است و نمی‌توانیم نقش آن را در زندگی روزمره خود کتمان کنیم اما باید منتظر نشست و دید این تاثیرات تا به کجا پیش می‌رود.
به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، آیا کامپیوترها می توانند فکر کنند؟ این سوالی است که در چند دهه گذشته حسابی ذهن ها را به خود مشغول کرده است. رسیدن به پاسخ این سوال مستلزم درک صحیح آن است. آگاهی از اینکه واقعا چه می خواهیم، می تواند برای رسیدن به آن بسیار راهگشا باشد. این پرسش را به دو شیوه می توان مطرح کرد:
آیا کامپیوترها می توانند مانند انسان فکر کنند؟
آیا کامپیوترها می توانند منطقی فکر کنند؟
هوش مصنوعی دانشی است که مدت ها در پی رسیدن به پاسخ این سوال بوده است. بی شک هوش مصنوعی تاثیر زیادی بر زندگی ما گذاشته است و نمی توانیم نقش آن را در زندگی روزمره خود کتمان کنیم. بسیاری از محققان می گویند تا سال 2025 کامپیوترها به اندازه انسان هوشمند خواهند بود و تا سال 2035 یک کامپیوتر به تنهایی بتواند از مجموع تمام انسان ها با هوش تر باشد. کامپیوترهای آینده بسیار انعطاف پذیر، خود یادگیرنده و دارای احساس خواهند بود. شاید همین داشتن یا نداشتن مورد آخر موجبات نگرانی بسیاری از جمله استیون هاوکینگ را فراهم آورده است. "پیشرفت تمام و کمال هوش مصنوعی می تواند نسل انسان را به نابودی بکشاند" این مسئله ای بود که او در مصاحبه ای عنوان کرد. لازم به یادآوری است که او این جمله را به کمک هوش مصنوعی (کامپیوتر سخنگو) گفته است. جالب این جا است که بیل گیتس هم با استفاده از عبارت "تهدید جدی برای بشر" در مورد این فناوری هشدار داده است.
اما اینکه ربات ها کی وارد زندگی ما خواهند شد و چه نتایجی خواهد داشت باید منتظر ماند و تماشا کرد. دانشمندان در تلاش هستند تا ربات هایی را بسازند که نه با اشیا بلکه با انسان ارتباط داشته باشد. یعنی رباتی که به ما گوش می دهد، با ما حرف می زند و مثل انسان ها حالات چهره اش تغییر می کند. شاید این طرح بزرگ بتواند آنها را از منزوی کردن نجات دهد. شاید چند سال دیگر به جای واژه "آن" برای یک ربات از کلمه "او" استفاده شود. اما همچنان سوالاتی پابرجا است و بدون پاسخ. آیا ربات ها می توانند هوشیاری داشته باشند؟ آیا کامپیوترها می توانند احساس داشته باشند؟
اما به راستی کامپیوترها چقدر به ما نزدیک هستند؟ شاید مهمترین خصیصه ای که ما انسان ها را از سایر موجودات جدا می کند توانایی بالای ما در یادگیری است. ما اطلاعات را یاد می گیریم طبقه بندی و در مواقع لزوم استفاده می کنیم. اگر کامپیوترها توانایی یادگیری داشته باشند یعنی قدمی دیگر به ما نزدیک شده اند. یادگیری قوی کلیدی برای استفاده بیشتر از زبان شد. یکی از مهمترین اهداف هوش مصنوعی ساخت دستگاهی برای تجزیه و تحلیل هر چه بهتر زبان است. در سال 1956 آرتور ساموئل یکی از پیشگامان یادگیری ماشینی توانست کامپیوتری بسازد که می توانست چکرز "بازی جنگ نادر" بازی کند. دیری نپایید که این کامپیوتر اجازه داد تا بارها و بارها با خودش بازی کند و یاد بگیرد. شاید این آغاز رقابت انسان و ماشین به صورت ملموس بود.
البته فعالیت ها در حوزه هوش مصنوعی از چندی پیش در کشور مانیز آغاز شده و ستاد توسعه علوم و فناوری های شناختی معاونت علمی از حمامیان این حوزه علمی در کشور است.
انتهای پیام/25