"ساخت ربات اجتماعي سيار براي محيط بيمارستاني كودكان سرطاني" توسط پژوهشگران دانشگاه صنعتی شریف با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی انجام شد.


به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، امروزه تعداد زيادي از كودكان به علت بيماري‌هاي مختلف در بيمارستان‌ها بستري هستند. در ايران نيز بخش قابل‌توجهي از بيماران بستري در بيمارستان‌ها را كودكان تشكيل می دهند به خصوص کودکانی که به دليل سرطان در بيمارستان‌ها بستري هستند. علاقه كودكان به فناوري به‌ويژه ربات‌ها مي‌تواند موجب كاهش اضطراب و ساير تنش‌هاي عصبي در طول مدت درمان شود و ميزان همكاري كودكان با پزشكان را در طي معالجات افزايش دهد. ازاين‌رو استفاده از ربات در محيط بيمارستان به‌منظور ارتباط با كودكان مي‌تواند به روند بهبود آن‌ها كمك كند. اين ربات‌ها در حين تعامل با كودكان ممكن است تعادل خود را از دست بدهند و دچار آسيب شوند. ازاين‌رو استفاده از ربات‌هاي تجاري رايج مانند ربات NAO به‌صورت طولاني‌مدت احتمال آسيب به ربات را افزايش مي‌دهد.

 از طرفي ديگر اين ربات‌ها به دليل تعامل با كودكان بايد در بخش‌هاي مختلف بيمارستان حركت كنند. ربات NAO به دليل اينكه براي حركت قدم برمي‌دارد و داراي اندازه كوچكي است؛ براي اين كار مناسب نيست. ازاين‌رو طراحي و ساخت يك ربات سيار بومي براي تعامل با كوكان در محيط بيمارستان لازم به نظر مي‌رسد. بنابراین "ساخت ربات اجتماعي سيار براي محيط بيمارستاني كودكان سرطاني" توسط پژوهشگران دانشگاه صنعتی شریف با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی انجام شد.

هدف از اين پروژه طراحي و ساخت يك ربات اجتماعي سيار براي تعامل با كودكان سرطاني در محيط بيمارستان است. اين ربات بايد بتواند در محيط بيمارستان حركت كند و با قرار گرفتن در كنار تخت بيمار با وي ارتباط و تعامل برقرار كند. اين ارتباط مي‌تواند توسط لامپ‌ها، مانيتور تعبيه‌شده بر روي بدنه ربات، و طراحي و برنامه‌ريزي الگوهاي مناسب سخن گفتن براي ربات صورت پذيرد.
اين پژوهش به طراحي و ساخت يك ربات اجتماعي سيار بومي و بررسي اثرات كلينيكي و آموزشي آن در كاهش دسترس كودكان مبتلا به سرطان در حين شيمي‌درماني مي‌پردازد.

در اين راستا ربات‌هايي با توانايي ارتباطي گوناگون هم چون سخن گفتن و اجراي حالت‌هاي صورت، دست و پا در تعامل با كودكان مبتلا به سرطان به همراه روانشناس و متخصصين علم رباتيك آموزش‌هاي لازم را حين درمان جهت كاهش ديسترس آن‌ها در بيمارستان خواهند داد. ديسترس در سرطان، حالتي روحي- رواني در بيمار تحت درمان است كه ناراحتي‌هايي هم چون اضطراب، افسردگي، بي‌انگيزگي و غيره را دربرمي گيرد. متغيرهاي مسئله در فرايند درمان كودكان سرطاني شامل افسردگي، اضطراب، كم‌اشتهايي، و خشم هستند كه با انجام اين پژوهش تأثير ربات‌هاي اجتماعي منتخب با طراحي محيطي و سناريوهاي درماني-آموزشي و برنامه‌ريزي مناسب در كنار روانشناسان و پزشكان متخصص موردبررسي قرار مي‌گيرند

طراحي و ساخت يك ربات اجتماعي سيار بومي سازگار با محيط بخش كودكان سرطاني، و بررسي كلينيكي و آموزشي تأثير استفاده از اينگونه ربات‌ها در كاهش ديسترس كودكان مبتلا به سرطان در حين شيمي‌درماني به ‌منظور بهبود روند درمان با متغيرهايي نظير افسردگي، اضطراب، كم‌اشتهايي، و خشم از اهداف اين پژوهش است.

البته هدف كلي اين پروژه بررسي كلينيكي و آموزشي تأثير استفاده از ربات‌هاي اجتماعي در كاهش ديسترس كودكان مبتلا به سرطان در حين شيمي‌درماني به‌منظور بهبود روند درمان با متغيرهايي نظير افسردگي، اضطراب، كم‌اشتهايي، و خشم است. ديسترس در سرطان، حالتي روحي- رواني در بيمار تحت درمان است كه ناراحتي‌هايي هم چون اضطراب، افسردگي، بي‌انگيزگي و غيره را دربرمي گيرد.

براي اين منظور ربات‌هايي با توانايي ارتباطي گوناگون هم چون سخن گفتن و اجراي حالت‌هاي صورت، دست و پا در تعامل با كودكان مبتلا به سرطان به همراه روانشناس و متخصصين علم رباتيك آموزش‌هاي لازم را حين درمان جهت كاهش ديسترس آن‌ها در بيمارستان خواهند داد. متغيرهاي مسئله در فرايند درمان كودكان سرطاني شامل افسردگي، اضطراب، كم‌اشتهايي، و خشم مي‌باشند كه با انجام اين پژوهش تأثير ربات‌هاي اجتماعي منتخب با طراحي محيطي و سناريوهاي درماني-آموزشي و برنامه‌ريزي مناسب در كنار روانشناسان و پزشكان متخصص موردبررسي قرار مي‌گيرند.
طراحي ربات بايد به‌گونه‌اي باشد كه قابليت حركت در محيط بيمارستان را داشته باشد و با قرار گرفتن در كنار تخت بيمار با وي ارتباط و تعامل برقرار كند. اين ارتباط مي‌تواند توسط لامپ‌ها، مانيتور تعبيه‌شده بر روي بدنه ربات، و طراحي و برنامه‌ريزي الگوهاي مناسب سخن گفتن براي ربات صورت پذيرد.

از آنجائي که کودکان سرطاني در حين شيمي‌درماني نياز شديد به مراقبت و توجه ويژه دارند، و آشنايي آن‌ها با بيماري و فرآيند  درمان در همکاري‌شان با پزشکان و روانشناسان جهت بهبود حالشان تأثيرگذار است، استفاده از فناوري‌هاي نوين و هوشمند به‌ويژه ربات‌هاي اجتماعي انسان‌نما مي‌تواند در اين خصوص چاره‌ساز باشد. به دليل اهداف، ويژگي‌هاي محيط مورداستفاده و همچنين خصوصيات رفتاري و فيزيکي بيماران، گروه‌هاي تحقيقاتي طراحي‌هاي مختلفي براي ربات‌هاي اجتماعي انجام داده‌اند. به دليل نياز به حرکت در محيط بيمارستان و حفظ تعادل در برابر ضربه‌هاي فيزيکي در حين تعامل با کودکان، استفاده از ربات‌هاي تجاري مانند NAO در محيط بيمارستان مناسب نيست. به همين دليل طراحي و ساخت يک ربات اجتماعي سيار در محيط بيمارستاني با توجه به محيط بيمارستان و محدوديت‌هاي آن مهم به نظر مي‌رسد.

انتهای پیام/25