یک شرکت فناور کشورمان توانسته است با طراحی و ساخت سامانه‌ای برای تصفیه آب تحت عنوان «نمک‌زدایی آب‌های غیر متعارف به روش خودجوش، » به بازگردادندن آب‌های پسماند به چرخه مصرف صنعتی و حفظ منابع آبی کمک کند.
به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، آب و کمبود منابعش این روزها و در روزهای آینده حیات زمین، شاید بزرگ‌ترین نگرانی آینده باشد. مهم‌تر از همه صنعت که بیش‌ترین میزان مصرف آب را به خود اختصاص داده‌اند. اما شرکت‌های فناور هم بی‌کار ننشسته‌اند و راه‌کارهایی را ارائه می‌دهند که شدن کم‌هزینه بودن، بتواند آب رفته را به جوی برگرداند.
سامانه نمک‌زدایی آب‌های غیر متعارف به روش خودجوش، یکی از همین راه‌کارهاست که به گفته محسن حسینی طراح این سامانه و مدیرعامل معین زیست آریا ، 2 کاربرد دارد که نخستین کاربرد این سامانه در نمک‌زدایی پساب‌ها، اعم از پساب‌های صنعتی و شهری است.
به گفته این فعال فناور، آب موضوعی راهبردی برای تمامی کشورهاست و ناتوانی در موضوع فناوری‌ها و صنعت مربوط به این حوزه شاید استقلال کشورها را دچار چالش جدی مواجه کند بنابراین ضرورت استفاده از راه‌کارهای فناورانه برای حفظ و احیای منابع آبی ایجاب می‌کند صنایع داخلی از نوآوری و محصولات فناورانه را با روش‌های سنتی پیشین جایگزین کنند و از آن‌جایی‌که فناوری‌های این حوزه نیز راهبردی و کلیدی هستند، امکان خرید آن‌ها ممکن نیست و برای بومی سازی آن‌ها باید خودمان دست به کار شویم.

حسینی با این توضیح که پساب‌ها بعد از یک مرحله پیش‌تصفیه و کاسته شدن کدورت و آلودگی‌های باکتریایی و بار میکروبیشان، به آبی شفاف بدل می‌شوند که که قابلیت کشاورزی مثمر را ندارد، بیان می‌کند: این سامانه می‌تواند پساب را به عنوان ورودی دریافت کرده و در خروجی آب خانگی و مصرفی در خنک‌کاری و شست و شو ارائه کند.
وی با یادآوری این نکته که با توجه به ارزش آب تصفیه شده، در برنامه ششم توسعه کشورمان پیش‌بینی شده است آب شرب و پخت و پز از آب شست‌و شو تفکیک شود، نقش این سامانه نمک‌زدایی را در این مرحله یعنی تامین آب شست و شو پررنگ‌تر توصیف می‌کند.
این فعال فناور با اشاره به نقش تامین کنندگی این آب برای صنایع این سامانه می افزاید: تامین آب برای صنایع مختلف حیاتی است زیرا همان‌طور که می‌دانیم بسیاری از شهرک‌های صنعتی از فضای شهری دور هستند و در محیط‌های کویری و خشک واقع شده‌اند که دسترسی آنان را به آب مشکل می‌کند، اما با کمک این سامانه می‌توانند پساب خود را به چرخه مصرف برگردانند.
به گفته حسینی، سامانه نمک‌زدایی می‌تواند با هزینه‌ای رقابتی و مقرون به صرفه نسبت به دیگر روش‌ها چون فیلترینگ و بدون استفاده از مواد شیمیایی که خود مزیت دیگری محسوب می‌شود، آب مورد نیاز صنعت را تامین کند؛ چراکه قیمت تمام شده، یک چهارم نمونه‌های غربی است و مهم‌تر آن‌که دانش فنی ساخت و طراحی آن برای راه‌اندازی و کنترل تمامی مراحل در اختیار فناوران کشورمان قراردارد ضمن این‌که ساخت این سامانه ریالی است و خروج ارز از کشور را در پی ندارد.
این فعال فناور، دومین کاربرد این سامانه نمک‌زدا را  در ZLD ها یعنی سامانه‌هایی که به بیان ساده قرار است تمامی آب آن‌ها به آب مقطر و لجن و نمک بدل شود، عنوان کرده و می‌افزاید: بسیاری از ضایعات این سامانه که در شکل لجن و نمک باقی می‌ماند در عمق مشخصی از بیابان‌ها دفع زیست‌محیطی می‌شود؛ البته در این باقی مانده مواد ارزشمندی نیز وجود دارد که می‌توان آن‌ها را به این روش استحصال کرد.
حسینی با بیان این‌که نمک‌زدایی آب‌های نامتعارف به این روش در دنیا روشی شناخته شده است، اما فناوری آن در انحصار چند کشور اروپایی و امریکایی‌ قرار دارد، می‌افزاید: بخش اساسی این سامانه از دستگاه‌هایی مانند کمپرسورهای ویژه و با فناوری منحصر به‌فرد ساخته شده است که  هرکدام از شرکت‌های دنیا این تجهیزات را به روش منحصر به خود می‌سازند؛ ما نیز در ایران موفق شدیم این تجهیزات را به روشی جدید و نوآور طراحی کرده و در این سامانه مورد استفاده قرار  دهیم.
این فعال فناور با اشاره به تست و ارزیابی‌های مختلف برای ساخت این دستگاه، بیان می‌کند: برای ساخت کمپرسور بیش از 20 نمونه مختلف طراحی و ساخته شد.
به گفته حسینی در این سامانه از یک بازار 10 هزار میلیارد تومانی صحبت می‌شود که اگر یک‌چهارم صرفه جویی شود، حداقل 2500 میلیارد تومان سرمایه را دوباره به چرخه صنعت باز خواهد گرداند.
این فعال فناور، استفاده از یک لایسنس ایرانی را در صنایع نفتی کشور، یکی از ویژگی‌های استفاده از این سامانه بیان کرده و اضافه می‌کند: عموم صنایع نفتی ما توسط لایسنسورها و طراحان خارجی پیاده سازی شده ات و این نخستین باری است که یک شرکت داخلی، قرارداد لایسنس فرآیندی را با صنایع یادشده منعقد می‌کند. وقتی چنین اتفاقی می‌افتد می‌توان پیش‌بینی کرد که چه ظرفیتی از اضتغال در داخل کشور ایجاد می‌شود .
وی با پیش بینی ایجاد اشتغال برای 400 نفر به طور مستقیم، بیان می‌کند: در حال حاضر بخش قابل توجهی از فعالان این شرکت افراد تحصیل‌کرده و دانشگاهیان هستند و وقتی صنعتی در داخل شکل می‌گیرد ظرفیت اشتغال برای افراد با سطح پایین مطرح نیست و افراد تحصیل کرده وارد میدان می‌شوند.
پایان پیام/24