این سوالات در کنفرانس EmTech که در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) برگزارشد مطرح گردید. این که به دنبال این باشیم که محاسبات هوشمند به کدام سمت و سو می‌رود بسیار مهم است.
جیسون پونتین از سردبیران نشریه MIT Technology Review در ابتدای این کنفرانس در این باره می‌گوید: «پیشرفت‌ها در حوزه علوم کامپیوتر به ماشین‌های محاسباتی این توانایی را داده است که داده‌های اطراف ما را که از ادوات و حسگرها بدست می‌آید جمع‌آوری کرده و تحلیل می‌کنند. این موضوع موجب بهبود درک انسان از پیرامون خود می‌شود. با افزایش کاربرد این ماشین‌های محاسباتی در جمع‌آوری و استفاده از داده‌های اطراف، شرکت‌هایی که به این کامپیوترها دسترسی داشته و از آنها استفاده می‌کنند مزیت جدی نسبت به رقبای خود که فاقد این نوع فناوری هستند پیدا می‌کنند. از سوی دیگر، نیاز این شرکت‌ها به جمع‌آوری اطلاعات و توانایی کامپیوترهای آنها به تاثیرگذاری روی رفتار ما موجب نوعی ارتباط میان این کامپیوترها و انسان می‌شود. در نهایت این روندها موجب می‌شود تا سیستم‌های خودکار هر روز قدرتمندتر شوند.»
پونتین می‌افزاید: «ما می‌دانیم که پتانسیل‌های بالایی در کامپیوترها وجود دارد که موجب می‌شود این ادوات به قدر کافی هوشمند شده تا به بخشی از ما تبدیل شوند. این ماشین‌های هوشمند موجب می‌شوند که توانمندی ما افزایش یافته و احساس ما از فضای بیرون نیز بهبود یابد. با این حال، ما باید مراقب باشیم که از ماشین‌های هوشمند چه می‌خواهیم. این همنشین‌های جدید ما چه کاری برای ما انجام می‌دهند. ممکن است ماشین‌های هوشمند کاملا قابل اعتماد نباشند.»
این موضوعات در کنفرانس EmTech مورد بررسی قرار گرفته و دو سخنرانی با عناوین « Teaching Machines to Understand Us,” How Technology Is Destroying Jobs,”» و «The Real Privacy Problem”» نیز در این باره مطرح شد.