همگرایی در فناوری اطلاعات چگونه ممکن میشود؟
بهطور حتم موضوع شبکهسازی نوری، برای اتصال دوسویه مراکز دادهها و توانمندسازی کاربران بهمنظور دسترسی به محتواها امری حیاتی است، لذا بدون شبکهسازی همگرایی ممکن نیست.
به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاعرسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری؛ شبکهسازی نوری برای اتصال دوسویه مراکز دادهها و توانمندسازی کاربران برای دسترسی به محتواها و کاربردهای آنها حیاتی است و میتواند در درون مراکز دادهها هم نقش فزایندهای داشته باشد. مراکز دادههای مبتنی بر فناوری ابری در سالهای اخیر بسیاری از کاربردهای رایانهای همچون رایانامه، ابزار یارانهای ارزشافزوده، مدیریت رابطه با مشتری را جذب کرده است.
این کاربردها عموماً نیازمند تعامل کمتری با کاربران هستند. کاربردهای بهشدت تعاملی چندرسانهای رایانهای مانند ویرایش ویدئو، طراحی به کمک رایانه و بازیهای رایانهای نیز در حال انتقال به فناوری ابری هستند. هنگامیکه رایانش و ذخیرهسازی دادهها عمدتاً در مراکز دادهای واقع در دوردست انجام میگیرد، شبکهسازی تبدیل به گلوگاه عملکردی میشود. حل این مسئله نیازمند همنوایی فناوری اطلاعات و منابع شبکه زیر چتر واحد است، که شامل توسعه معماریهای تازه کلید زنی، سازوکارهای کیفیت خدمات پیشرفته و ارتباط پویا با مدیریت جریان منطبق بر یک مدل کنترل تعریفشده بهوسیله نرمافزار میشود.
فناوریهای ترابری و کلید زنی نوری باید به صورتی یکپارچه درآیند تا چارچوب یکسانی را باهم نوایی با فناوری اطلاعات و ارتباطات شکل دهند. افزایش خودکارسازی و هماهنگی به همراه کاهش زمان و هزینههای نگهداری، به تأمینکنندگان اجازه میدهد از خدمات بازرگانی ارزشافزوده جدید و جریان درآمد تازه بهرهگیری کنند.
دسترسی به باند پهن مبتنی بر فیبر
شبکههای دسترسی نوری نسل جدید برای فراهم ساختن همزمان چند خدمت بر روی یک معماری مشترک شبکهای و ارائه آن به مشتریان مختلف پیشبینیشدهاند. شبکههای دسترسی که قادرند تعداد بیشتری از کاربران را با پهنای باند متقارن تا 10 گیگابایت بر ثانیه به ازای هر مشتری را به هم متصل کنند.
هدف از این فناوریها دستیابی به ظرفیت موردتقاضا، افزایش عملکرد QOS و غلبه بر محدودیتهای مرتبط به تأخیر در شبکه دسترسی با بهرهبرداری از پهنای باند وسیع موجود است. چالش موجود در اینجا بهرهگیری از همه پهنه باند وسیع موجود است. چالش موجود در اینجا بهرهگیری از همه پهنای باند فیبر برای ایجاد شبکه دسترسی بهصورت سلسله مراتبی مسطح است. افزون بر این، چالش فنی که با این فناوریها دنبال غلبه بر آن هستیم ترابری بازسازی نشده کانالهای دادهای چندگانه در فاصله دور است.
شبکههای دسترسی پر مسافت آینده ساختار شبکه دسترسی شهرهای بزرگ را یکپارچه خواهند کرد؛ بهویژه با کاهش تعداد دفاتر مرکزی موردنیاز که مشترکان به آن متصل میشوند. بهطورکلی به دلیل انعطافپذیری و گسترش زیرساخت فیبر در آینده، انتظار میرود که شبکههای دسترسی فیبری برای سامانههای همراه، از ترابری یا سیگنالهای دیجیتال غیر همگون نیز پشتیبانی کنند و یک اصل جدید از دوسویه بودن انتقال دادهها و ترکیب شبکههای ارتباطی ثابت و همراه آغاز شود.
پایان پیام/32
Send to friends