امروزه از حسگرهایی با حساسیت بالا استفاده می‌شود به‌طوری‌که در برابر مقادیر ناچیزی از گاز، گرما و یا تشعشع حساس‌اند. بالا بردن درجه‌ی حساسیت، بهره و دقت این حسگرها به کشف مواد و ابزارهای جدید نیاز دارد.

به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، حسگر یا سنسور یک وسیله‌ی الکتریکی کوچک است که تغییرات فیزیکی یا شیمیایی مانند فشار، حرارت، رطوبت و دما را اندازه‌گیری می‌کند و آن‌ها را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کند؛ مثلاً با یک عدد رطوبت موجود در هوا را اعلام می‌کند؛ یا اینکه فشار داخل یک مخزن گاز را نمایش می‌دهد.
حتماً تابه‌حال تجهیزاتی را دیده‌اید که چند عدد با واحدهای مختلف را نمایش می‌دهند؛ این تجهیزات در واقع نتایج خروجی یک حسگر یا سنسور را به‌صورت عددی نمایش می‌دهند تا به کمک آن بتوان تغییرات را کنترل کرد. شاید بتوان دماسنج را جزء اولین حسگرهایی دانست که بشر ساخت.
در طراحی یک حسگر دانشمندان علوم مختلف مانند بیوشیمی، بیولوژی، الکترونیک، شاخه‌های مختلف شیمی و فیزیک حضور دارند و بخش‌های مختلف یک حسگر را طراحی و پیاده‌سازی می‌کنند.

و اما نانوحسگرها ...
با پیشرفت علم در دنیا و پیدایش تجهیزات الکترونیکی و تحولات عظیمی که در چند دهه‌ی اخیر و درخلال قرن بیستم به وقوع پیوست نیاز به ساخت حسگرهای دقیق تر،کوچکتر و دارای قابلیت‌های بیشتر احساس شد. امروزه از حسگرهایی با حساسیت بالا استفاده می شود به طوریکه در برابر مقادیر ناچیزی از گاز، گرما و یا تشعشع حساس‌اند. بالا بردن درجه‌ی حساسیت، بهره و دقت این حسگرها به کشف مواد و ابزارهای جدید نیاز دارد.
نانو حسگرها، حسگرهایی در ابعاد نانومتری هستند که به خاطر کوچکی و نانومتری بودن ابعادشان از دقت و واکنش پذیری بسیار بالایی برخوردارند به طوری که حتی نسبت به حضور چند اتم از یک گاز هم عکس‌العمل نشان می دهند.
نانوحسگرها به گونه‌های مختلفی دسته‌بندی می‌شوند. یکی از این دسته‌بندی‌ها بر اساس شکل نانوذرات و کاربرد آنها به این صورت است: دسته اول مواد نانوساختار هستند. این گروه مانند سیلیکون متخلخل، نانوحسگرهای ساخته شده از این مواد به منظور شناسایی واکنشهای شیمیایی و زیستی به کار گرفته می شوند.
دسته دوم نانوذرات اند، این گروه مانند مواد کروی نانومقیاس که به عنوان گیرندههای نوری ـ زیستی، نوری ـ شیمیایی و حسگرهای تصویری فضایی کاربرد دارند. مانند ذرات نانوسیلیکون که به عنوان حسگرهای زیستی استفاده می‌شوند. همچنین می‌توان نانوحسگرها را براساس نوع ساختارشان به سه دسته‌ی نقاط کوانتومی، نانولوله‌های کربنی و نانوابزارها تقسیم‌بندی کرد.
در همین راستا ستاد توسعه فناوری نانو معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به‌منظور هرچه بیشتر فناوری‌های نانویی در ایران فعالیت دارد.
پایان پیام/29