"ارائه سياست‌های مديريتی مناسب جهت كنترل سوانح و حوادث رانندگی در ايران به كمك رويكرد مدل‌سازی پويايی شناسی سيستم" عنوان طرحی است که توسط محققان کشور انجام شد تا شاهد مدیریت مناسب در حوادث رانندگی باشیم.
به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، بر اساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت، سالانه حدود 1/24 ميليون نفردر جهان در اثر سوانح جاده ای جان خود را از دست می دهند و بيش از50 ميليون نفر ديگر مجروح می شوند. حوادث جاده ای دليل اصلی مرگ در بين افراد جوان سنين 29-15 سال است. پيش بينی می شود كه اگر روند به همين گونه پيش رود و هيچ گونه اقدامی انجام نشود، تا سال 2020 سالانه 1/9 ميليون مرگ در جهان در اثر سوانح جاده ای صورت خواهد گرفت. همچنين پيش بينی می شود تا سال2020، تعداد موارد مرگ ناشی از تصادفات رانندگی تا 65 درصد در سطح جهان و تا 80 درصد در كشورهای با درآمد كم يا متوسط افزايش يابد. اين در حالي است كه تا سال 2020 اين ميزان در كشورهاي با درآمد بالا تا30 درصد كاهش خواهد يافت. این آمار نشان می دهد اتخاذ سیاست های مدیریتی مناسب برای کنترل حوادث رانندگی از اهمیت بالایی برخوردار است پس محققان دانشگاه شهید بهشتی در این رابطه طرحی را انجام دادند. عنوان آن "ارايه سياست هاي مديريتي مناسب جهت كنترل سوانح و حوادث رانندگي در ايران به كمك رويكرد مدل سازي پويايي شناسي سيستم" است. این طرح توسط صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی مورد حمایت قرار گرفت.
ارائه سياست ها و راهكارهايي در خصوص كنترل يا كاهش حوادث رانندگي در ايران و نزديكي به استاندارد جهاني به كمك رويكردپويايي شناسي سيستم هدف اصلی از انجام این پژوهش است تا با شناسایی مسئله اصلی حوزه حوادث رانندگي در ايران این حوادث کنترل شود. همچنین شناسايي متغيرهاي كليدي، مهم و اثرگذار در مسئله مورد بررسي و روابط علي- معلولي بين اين متغيرها، طراحي مدل پويايي شناسي سيستم برای مسئله مورد بررسي، شبيه سازي پيامدهای تصميمات و گزينه هاي مختلف سياستی از دیگر اهداف پژوهش مد نظر است.
بنابراین در اين مطالعه از روش مدلسازی پويايی شناسی سيستم(سيستم ديناميك) يا SD استفاده شده است. از مزيت هاي اين روش اين است كه متغيرهاي كيفی كه بسيار در سياستگذاری حائز اهميت هستند وارد مدل مي شوند و مدل قادر است رفتارهای واقعی آنها را شبيه سازی كند. تاثير سياست ها و تصميمات اتخاذ شده در مورد كنترل تصادفات رانندگي در مدل به آزمون گذاشته می شود. خلاصه روش اجرا بدين ترتيب است كه با انجام مصاحبه با ذي نفعان و خبرگان و استفاده از داده های موجود و بررسي متون حوزه مورد مطالعه، اقدام به شناسايی مشكل، مسئله و متغيرهاي كليدي آن شد. پس از مشخص شدن متغير ها و نوع آنها، مجددا با انجام مصاحبه با خبرگان، حلقه هاي عليتي بين متغيرها شكل گرفت. پس از آن متغيرها وارد نرم افزارشده و پس از انجام شبيه سازي و اطمينان از كاركرد (اعتبار مدل)در پايان سياست هاي مختلف ارزيابي و شبيه سازي می شوند.
انتهای پیام/25