برودن استادیار مهندسی الکتریکی در استنفورد می‌گوید:« برای اینکه نتایج تست‌ها هنگامی‌که در خانه انجام می‌شوند ‌مطمئن‌تر و قابل اعتمادتر باشند، می توان از این روش به‌همراه تست‌های غوطه وری متداول موجود استفاده ‌شود. ما فناوری را ارائه کردیم که خود مبتنی بر یک فناوری دیگر است که SlipChip نامیده می‌شود. فناوری ما اساساً از یک مدل پلاستیکی SlipChip استفاده می‌کند که به شما امکان انتقال حجم‌های کمتر ( که موردنیاز تست غوطه وری آنالیز ادرار هستند) را می‌دهد.»
فناوری SlipChip یک ابزار شیشه‌ای برای انتقال مقادیر نانولیتری سیال است. از آنجایی‌که محققان از حجم‌های بزرگ‌تر (1000 برابری) استفاده می‌کنند، بکارگیری یک مدل پلاستیکی کم ‌هزینه‌تر است.
هدف محققان این است تا مقدار ادراری که وارد پد می‌شود، یکسان و عاری از خطا باشد و کاربرانی که در خانه از این ابزار استفاده می‌کند، نگران مقدار ادراری که وارد پد می‌شود، نباشند.
برودن می‌گوید: « آنها فقط باید از طریق یک قطره‌چکان، ادرار را به مخزن اضافه کنند. تراشه، مقادیر صحیح ادرار را به مکان درست روی تست غوطه وری هدایت می‌کند. در ادامه کاربر از یک گوشی‌همراه یا یک ابزار خواننده برای خواندن اطلاعاتی که بر روی تست غوطه وری قابل مشاهده هستند، استفاده می‌کند. در حقیقت کاربر دوربین گوشی خود را بر روی حالت ویدئو قرار می‌دهد. ما جعبه‌ای طراحی کرده‌ایم که گوشی‌همراه بر روی آن قرار می‌گیرد و ویدئو ضبط می‌شود. با استفاده از نرم‌افزاری ویدئو پردازش می‌شود و اطلاعات به‌طور مستقیم از آن استخراج می‌شوند.»
هدف بعدی محققان ساخت یک سیستم یک‌پارچه‌تر است به‌گونه‌ای که پردازش بر روی گوشی‌همراه انجام گیرد و کاربر قادر به مشاهده نتایج آزمایش دقیقاً بعد از انجام آن باشد.
اسمیت دانشجوی دکتری و همکار طرح می‌گوید: « این فناوری، قادر نیست به‌سرعت جایگزین آزمایش در آزمایشگاه‌ها شود. اما در دراز مدت امیدواریم که در نهایت جایگزین بسیاری از این آزمایش‌ها شود.»
این فناوری بیماری‌های جدید را که هیچ‌گونه روش آزمایشی برای شناسایی آنها وجود ندارد، تشخیص نمی‌دهد، اما این روش شناسایی و تشخیص بیماری‌های کنونی را با کمک خود بیماران و با دقت بیشتر انجام می‌دهد.»