*احمد فیروزی

«كلاس دانشگاه تموم شده و مي خواهي به سرعت خودت رو برسوني به بچه-هاي تيم، تا مگه آخر هفته مدل كسب و كاري كه قراره بر اساس اون ايده خودتون وارد بازار كنيد، رو تموم كنيد!

ترافيك خيابون ها وحشتناك!

 بي آر تي غلغله!

 شاخص آلايندگي هم كه هميشه بالاي 100!

 فقط مونده بود باتري موبايلت هم تموم بشه!

چقدر طول ميكشه برسي به بچه ها؟ حداقل يك ساعت!

شايد بشه گرسنگي رو تحمل كرد ولي موبايل خاموش رو نه! يك ساعت بي-خبري از تحولات جامعه استارتاپي و بدتر اين كه ميشد در طول مسير، آنلاين با اعضاي تيم در ارتباط باشي تا حداقل كار نخوابه!

چاره چيه؟ پاوربانك؟ (اون كه ظهر خالي شد)؛ كابل usb راننده تاكسي؟ پاوربانك بقلي؟

كاش ميشد از اولين دكه يه باتري يكبار مصرف (البته با قيمتي كه بصرفه) مي خريدي! يا يه ايستگاه شارژ هوشمند (با انواع خروجي) كه با كارت مترو چند وات  ساعتي باتري رو زنده ش كني!

مي مونه ترافيك! يه موتورسيكلت برقي كه براي ربع ساعت اجاره كني و بتوني در نزديك ترين فاصله تا مقصد، رها كني و هزينه ش رو با موبايلت پرداخت كني!

اينجوري با يه حس خوب ميرسي به بچه هاي تيمت و با يه حال خوب، چكش هاي آخر رو ميزني روي مدل كسب و كار و كاملش مي كني!

شايد شروع كردن يك يادداشت رسمي براي نوروز 97 با اين ادبيات، كمي غريب باشد! اما مگر مي شود مشكلات و چالش هاي جامعه رو با تفكراتي كه آنها را به وجود آورده ايم، حل كنيم!؟

مگر انواع و اقسام سياست هاي حمايتي دولتي، اسناد راهبردي، يارانه-ها، عوارض رنگارنگ، جريمه ها و ...، كمك خارق العاده اي به باز شدن گير و گرفتاری هاي جامعه كرده است؟

مگر کمک های مالي بلاعوض (كه معمولاً هم به كساني رسيده كه ارتباطات درست و نادرست  داشته اند)، دردي از فضاي كسب و كار كشور درمان كرده است؟

مگر اقتصاد مبتني بر مصرف بي رويه و هدررفت منابع، جز ايجاد فرهنگ و انتظارات رانتي نتيجه اي داشته است؟ (بحران منابع آب و خاك و انرژي براي نسل امروز و آينده را ناديده مي گيرد!)

براي حل چالش هاي اساسي كشور، در ستاد انرژي معاونت علمي، تنها به عقل و تدبير خود اكتفا نكرده ايم و سراغ افكار و ايده هاي نو و همت عالي اجزا جامعه نوپاي استارتاپي حوزه انرژي رفته ايم: كارآفرينان و تيم هاي خلاق و پاي كار، مربيان، دانشگاه ها، خدمات دهنگان، سرمايه گذاران آينده نگر، هلدينگ هاي پيشرو و ...

در سال 96؛ اين مسير سخت و پرچالش اما جذاب و اميدبخش را شروع كرديم. شركت هاي دانش بنيان دور هم جمع شدند، مشكلات و انتظارات را مطرح كردند، چند رويداد كارآفريني برگزار شد و نهايتاً شتابدهنده تخصصي كسب و كارهاي انرژي ايجاد شد و توسعه پيدا كرد. نكته بارز اين است كه عمده كار بر دوش بخش خصوصي واقعي بود و كارآفرينان در پيشاني كار بودند!

شركت ها و تيم هاي داراي محصول  سخت افزاري و نرم افزاري مسيرهاي نفوذ در بازار و توسعه كسب و كارهاي خود را جستجو نمودند: توربين بادي عمود محور، سيستم توليد برق و حرارت خورشيدي، ذخيره ساز هيبريد انرژي، خدمات آنلاين بهينه سازي موتورخانه ها، پلتفرم ناوگان حمل و نقل برقي از موتورسيكلت تا اتوبوس برقي، استارتاپ هاي مديريت پسماند خانگي و ...، همگي در حال تلاش براي ايجاد و توسعه زيست بوم كسب و كارهاي حوزه انرژي ايران هستند.

ما به عنوان عضوي از جامعه استارتاپي انرژي، اين راه را شروع كرده¬ايم و:

متعهد هستيم كه در سال آتي نيز با انرژي و انگيزه دو چندان، مسير را همراه با ساير اعضا اين جامعه ادامه دهيم؛

متعهد هستيم كه نقشي به جز يك دولت هوشمند، تسهيلگر و حامي كسب و كارهاي فناورانه و نوآورانه حوزه انرژي بر عهده نگيريم؛

متعهد هستيم به ايده ها و راه حل هاي كارآفرينان و نخبگان كشور احترام گذاشته و پشتيبانشان براي اجرايي نمودن موثر آنها باشيم؛

اميدوارم در سال 97، كارآفرينان موفق كشور، حضور جدي تري در بخش انرژي داشته و تجارب ارزشمند خود را با ساير فعالان به اشتراك بگذارند.

اميدوارم در «جامعه استارتاپي حوزه انرژي»، به اين ديدگاه مشترك برسيم كه «مشاركت افراد بيشتر، براي تمام افراد جامعه مفيد است و مناسبات آن بازي برد و باخت نبوده و همه مي توانند برنده باشند».

سال 97؛ سال متفاوتي براي استارتاپ هاي حوزه انرژي خواهد بود؛ انشاءالله.

*مدیر گروه انرژي هاي تجديدپذير ستاد حوزه انرژی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری